ΛΑΤΙΝΙΚΑ Γ’ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΤΕΣΤ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ

ΘΕΩΡΙΑ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΥΣΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ

1. Σωστό ή Λάθος; (διορθώστε τα λανθασμένα):

α. quod-quia-quoniam: αιτιολογική πρόταση.

β. Οι τελικές προτάσεις εκφέρονται με υποτακτική παρακειμένου.

γ. dum + υποτακτική: χρονικές προτάσεις (εκφράζουν το σύγχρονο).

δ. Όταν οι χρονικές προτάσεις εκφράζουν παράλληλη διάρκεια εισάγονται με ut + οριστική.

ε. Η εκφορά των υποθετικών προτάσεων στο μη πραγματικό στο παρελθόν είναι:

Υ: υποτακτική υπερσυντελίκου – Α: υποτακτική παρατατικού.

στ. Οι εναντιωματικές προτάσεις εισάγονται με etsi, tametsi + υποτακτική.

ζ. Οι υποθετικές παραβολικές προτάσεις εκφράζουν μια πράξη που είναι ή θεωρείται αντικειμενική πραγματικότητα.

η. proinde quasi + υποτακτική εισάγει υποθετική παραβολική πρόταση.

θ. Οι ευθείες ερωτήσεις εισάγονται με το nonne για καταφατική απάντηση.

ι. Οι πλάγιες ερωτήσεις εισάγονται με το none για αρνητική απάντηση.

2. Αντιστοιχίστε (μερικές προτάσεις από τη στήλη Α περισσεύουν):

Α

α. αιτιολογικές προτάσεις

β. τελικές προτάσεις

γ. συμπερασματικές προτάσεις

δ. χρονικές προτάσεις

ε. υποθετικές προτάσεις

στ. εναντιωματικές προτάσεις

ζ. παραβολικές προτάσεις

η. παραχωρητικές προτάσεις

θ. υποθετικές παραβολικές προτάσεις

ι. αναφορικές προτάσεις

ια. ευθείες ερωτηματικές προτάσεις

ιβ. πλάγιες ερωτηματικές προτάσεις

ιγ. βουλητικές προτάσεις

ιδ. ενδοιαστικές προτάσεις

ιε. προτάσεις του quominus-quin.

 Β                

1. εκφορά με υποτακτική (γιατί το περιεχόμενο τους εκφράζει την πρόθεση   του  υποκειμένου του ρήματος της κύριας πρότασης).

2. εκφράζει μια υποθετική κατάσταση, που κι αν δεχθούμε ότι αληθεύει, δεν αναιρεί το περιεχόμενο της κύριας πρότασης.

3. εκφορά με υποτακτική: υποκειμενική αιτιολογία, η οποία είναι αποτέλεσμα μιας λογικής εσωτερικής διεργασίας..

4. εξαρτώνται από ρήματα που δηλώνουν κίνηση.

5. εκφορά με υποτακτική (γιατί η σύγκριση αφορά μια υποθετική πράξη ή κατάσταση).

6. εκφορά με οριστική = πραγματικό ( η πράξη αφορά δύο πράξεις ή καταστάσεις που είναι ή θεωρούνται αντικειμενική πραγματικότητα).

7. εκφράζει μια συνεχιζόμενη πράξη, στη διάρκεια της οποίας συμβαίνει μια άλλη πράξη.

8. εκφράζει μια υποθετική κατάσταση, παρά την οποία ισχύει το περιεχόμενο της κύριας πρότασης.

9. εισαγωγή με το ne (όταν δε γνωρίζουμε την απάντηση που περιμένουμε).

10. εκφορά με υποτακτική (γιατί το αποτέλεσμα στα λατινικά θεωρείται υποκειμενική κατάσταση)

11. εκφορά με υποτακτική (γιατί το περιεχόμενο τους αφορά κάτι ενδεχόμενο ή πιθανό)

12. εκφορά με υποτακτική, γιατί θεωρείται ότι η εξάρτηση δίνει υποκειμενική χροιά στο περιεχόμενο της πρότασης.

Επιμέλεια: Γκέκα Βάγια

Φιλόλογος