30.3.10


Ανεπτυγμένο θέμα έκθεσης:
ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

1. Θέμα: «Η σπουδαιότητα του αθλητισμού έχει εκτιμηθεί από τα αρχαία χρόνια ακόμη. Οι αρχαίοι Έλληνες διατύπωσαν την περίφημη φράση: 'Νους υγιής εν σώματι υγιεί. Ποια νομίζετε ότι είναι η θετική επίδραση του αθλητισμού στον άνθρωπο»;

Πρόλογος 
Η σπουδαιότητα του αθλητισμού έγινε αντιληπτή ήδη από την αρχαιότητα. Οι πρώτοι που εκτίμησαν περισσότερο την ιδέα του αθλητισμού ήταν οι αρχαίοι Έλληνες, οι οποίοι θεωρούσαν ότι η σωματική άθληση οδηγεί και στην πνευματική ανάπτυξη. Ταυτόχρονα, οι Ολυμπιακοί αγώνες σήμαιναν το τέλος των εχθροπραξιών, πίστη στην ελευθερία και στη συναδέλφωση των λαών. Ο αθλητισμός εξακολουθεί και σήμερα να διατηρεί όλα αυτά τα ιδανικά. Οι δυνατότητες που παρέχει τόσο στο άτομο, όσο και στο ευρύτερο κοινωνικό σύνολο είναι πάρα πολλές.

Κυρίως Θέμα 
Καταρχήν, ο αθλητισμός συμβάλλει στη σωστή σωματική διάπλαση του ατόμου. Όποιος ασχολείται με τον αθλητισμό ενδυναμώνει το σώμα του και αποκτά καλή φυσική κατάσταση. Έτσι, διασφαλίζει την υγεία του και αναπτύσσει τη ζωτικότητά του. Ακόμη, ο αθλητισμός χαρίζει άνεση κινήσεων, χάρη και ευκαμψία του σώματος. Γίνεται λοιπόν σαφές ότι βοηθά τον άνθρωπο στη διατήρηση της σωματικής του κατάστασης.

Επίσης, σημαντική είναι και η συνεισφορά του αθλητισμού στον πνευματικό τομέα. Βοηθά το άτομο να καλλιεργήσει την προσοχή, την ετοιμότητα, την υπομονή, την αντοχή και την παρατηρητικότητα. Μέσα από τον αθλητισμό ο άνθρωπος μαθαίνει ν' αυτοσυγκεντρώνεται, στοιχείο σημαντικό που τον βοηθά και στις πνευματικές του δραστηριότητες. Ο αθλητισμός προσπαθεί να επιτύχει ισομερή ανάπτυξη του σώματος και του πνεύματος.

Επιπλέον, ο αθλητισμός παρέχει στο άτομο τη δυνατότητα έκφρασης και δραστηριοποίησης. Το άτομο μέσα στους αγωνιστικούς χώρους μαθαίνει να ξεπερνά τον εαυτό του, τις δυνατότητές του, αλλά και να ξεπερνά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει. Μέσα από την ενασχόλησή του με τον αθλητισμό ωθείται ο άνθρωπος στη δράση και έτσι αποβάλλει την παθητικότητά του. Γίνεται λοιπόν κατανοητή η σημαντική επίδραση του στην ανάπτυξη των δημιουργικών ικανοτήτων του ατόμου.

Εξάλλου, η συμμετοχή σε ομαδικά αθλήματα συντελεί στην κοινωνικοποίηση του ατόμου. Ο άνθρωπος μέσα από τον αθλητισμό μαθαίνει το πνεύμα της συνεργασίας και της συναδελφικότητας. Αναλαμβάνει κάποιες ευθύνες απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνική ομάδα, μαθαίνει τις υποχρεώσεις του, αλλά και τα δικαιώματά του. Συντονίζει την προσπάθειά του και τους ρυθμούς του με αυτές των υπολοίπων μελών της ομάδας. Μ' αυτόν τον τρόπο καταλαβαίνει το ρόλο του και την αποστολή του μέσα στο κοινωνικό σύνολο.

Τέλος, δε θα πρέπει να παραληφθεί η συνεισφορά του αθλητισμού και στις σχέσεις μεταξύ των κρατών. Ο αθλητισμός έχει γίνει παγκόσμιο σύμβολο, γιατί επιφέρει την ειρήνη μεταξύ των λαών και περιορίζει τη βία. Βοηθά ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων να έρθουν σ' επαφή και να γνωριστούν μεταξύ τους ξεπερνώντας τα εμπόδια και τις διαφορές που τους χωρίζουν. Κατ' αυτόν τον τρόπο ενθαρρύνει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών και απομακρύνει τις αντιπαλότητες.
Επίλογος Παρ' όλη όμως τη θετική συνεισφορά του αθλητισμού στη ζωή του ανθρώπου, τις τελευταίες δεκαετίες απειλείται από διάφορα ακραία φαινόμενα που έχουν εισχωρήσει σ' αυτόν. Θα πρέπει λοιπόν να συμβάλλουμε όλοι, ώστε το αθλητικό ιδεώδες να αποκτήσει ξανά τη χαμένη του αξία και να γίνει στοιχείο προόδου τόσο για το άτομο, όσο και για το κοινωνικό σύνολο.

2. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το αθλητικό ιδεώδες είναι καθολικά αποδεκτό. Στους δύσκολους καιρούς όμως που ζούμε δεν κατάφερε να ξεφύγει από τη γενικότερη κρίση που μαστίζει την ανθρωπότητα. Έτσι παρατηρούνται φαινόμενα εκφυλισμού του. Ποια είναι τα εκφυλιστικά φαινόμενα που εμφανίστηκαν στο χώρο του αθλητισμού τα τελευταία χρόνια;

Πρόλογος Ο αθλητισμός από την αρχαιότητα ακόμα είχε αναγνωριστεί για την καθοριστική του συμβολή στην υγιή ανάπτυξη του ατόμου, αλλά και στην ηθικοπνευματική καλλιέργειά του. Με την πάροδο των ετών η καταξίωση του έγινε διεθνής και καθολική. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες εμφανίζονται έκδηλα φαινόμενα κρίσης στο χώρο του αθλητισμού.

Κύριο Θέμα Ο αθλητισμός υπέκυψε σε διάφορες κοινωνικές και οικονομικές σκοπιμότητες, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει έντονα εκφυλιστικά φαινόμενα. Ένα από τα σημαντικότερα εκφυλιστικά φαινόμενα στο χώρο του αθλητισμού είναι η εμπορευματοποίησή του. Ο αθλητισμός δεν αποτελεί πλέον ένα μέσο υγιούς ανταγωνισμού, αλλά μεταβλήθηκε σε μέσο κερδοσκοπίας και αθέμιτων οικονομικών συναλλαγών. Έγινε αντικείμενο διαφήμισης και κερδοσκοπίας χάνοντας έτσι τον πραγματικό του προσανατολισμό.

Το ίδιο συμβαίνει και με τους σύγχρονους αθλητές. Αυτοί έχουν αλλοτριωθεί εξαιτίας του γεγονότος ότι έχουν επαγγελματοποιηθεί. Ενδιαφέρονται μόνο για τις οικονομικές απολαβές και αδιαφορούν για το αθλητικό ιδεώδες.

Ένα άλλο αρνητικό φαινόμενο στο χώρο του αθλητισμού είναι τα αναβολικά. Οι αθλητές θέλοντας να πετύχουν μεγάλες επιδόσεις και στοχεύοντας στον πρωταθλητισμό, καταφεύγουν σε τεχνητούς τρόπους αύξησης των δυνάμεων τους. Δε διστάζουν κατά συνέπεια να χρησιμοποιήσουν απαγορευμένες ουσίες, προκειμένου να βελτιώσουν τις επιδόσεις τους.

Τέλος, αρνητικό φαινόμενο είναι και η έκρηξη του φανατισμού που παρατηρείται στα γήπεδα. Τα τελευταία χρόνια έχουν εμφανιστεί φανατισμένες ομάδες οπαδών, οι οποίες χωρίς ιδανικά και αξίες οδηγούνται σε εκδηλώσεις βίας στα γήπεδα. Οι οπαδοί αυτοί δεν ενδιαφέρονται για τον αθλητισμό, αλλά τον χρησιμοποιούν ως μέσο προκειμένου να αναδείξουν προσωπικές ιδεολογίες ή βλέψεις.

Επίλογος Είναι αναγκαίο στην εποχή μας το αθλητικό ιδεώδες να ανακτήσει την χαμένη του αξία. Ο αθλητισμός έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως μεσολαβητικός παράγοντας ένωσης των λαών. Έτσι, οι άνθρωποι θα συνειδητοποιήσουν ότι μέσα από κοινές προσπάθειες και ευγενή ανταγωνισμό μπορούν να συνυπάρχουν αρμονικά και ειρηνικά.

2 σχόλια:

  1. Ανώνυμος9/12/10, 3:06 π.μ.

    -Για το πρώτο θέμα "ποια νομίζετε ότι είναι η θετική επίδραση του αθλητισμού στον άνθρωπο;»,νομίζω ότι κάπου πρέπει να εξεταστεί και το θέμα της υπερβολής. Ότι ο αθλητισμός δηλαδή δεν πρέπει να παρασύρει το άτομο στο να μην φροντίζει την υγεία του και τη μόρφωσή του. Γιατί υπάρχουν άτομα που ο οργανισμός τους δεν επιτρέπει την επίδοση σε αθλητικές ενέργειες πάνω από ορισμένο μέτρο, και γιατί το άτομο σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να παραβλέπει την σε κάποιο βαθμό μόρφωσή του. Επομένως στο να αθλείται κανείς υπάρχει ένα μέτρο. Μόνον τότε έχουμε θετική επίδραση του αθλητισμού. Αλλιώς μπορεί να βλάψει το άτομο και κατ'επέκταση την κοινωνία.
    -Νομίζω δηλαδή, γενικά, ότι στις εκθέσεις πρέπει ο μαθητής να εξετάζει το στοιχείο της υπερβολής και να έχει για θέματα συμβουλευτικά και προτρεπτικά υπόψη του και την άλλη σπουδαία ρήση των αρχαίων μας προγόνων που λέει "τίποτε με υπερβολή", ή κατά την αρχαία διατύπωση "μηδέν άγαν".
    -Ευχαριστώ, Ένας ανώνυμος φίλος της στήλης σας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θα συμφωνήσω με το σχόλιο. Γενικά οι μαθητές οφείλουν να ακολουθούν το μέτρο στα θέματα της έκθεσης και όχι μόνο, ωστόσο δεν πρέπει να αγνοήσουμε και το μονοδιάστατο του εκπ/κου συστήματος, το οποίο δεν επιτρέπει τη "διαλλακτικότητα" στη σκέψη των μαθητών.
    Μάθαμε στα παιδιά να ακολουθούν μια τυποποιημένη δομή απόδοσης της έκφρασης ιδεών, δομή που εξαντλείται στα αίτια, συνέπειες, τρόπους αντιμετώπισης.
    Ωστόσο το θετικό είναι πως μέσα από αυτή ακόμα την απόπειρα, ο μαθητής χρησιμοποιεί το λογικό του και προσπαθεί (όσο το καταφέρνει) να αποδόσει τις σκέψεις του σε μια αρμονικη ροή.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή