29.7.09

Αστικοποίηση και ανάπτυξη

Gregoire Αllix | Παρασκευή 24 Ιουλίου 2009
Εκτύπωση Αποστολή με Email
Μικρό μέγεθος γραμματοσειράς Μεσαίο μέγεθος γραμματοσειράς Μεγάλο μέγεθος γραμματοσειράς
Προσθήκη στο Delicious Προσθήκη στο Digg Προσθήκη στο Facebook Προσθήκη στο Newsvine Bookmark
«Η αστικοποίηση αποτελεί έναν από τους πυλώνες της οικονομικής επιτυχίας μιας χώρας» υποστήριξε η διευθύντρια του Τομέα Αστικής Ανάπτυξης της Παγκόσμιας Τράπεζας Αμπα Τζόσι-Γκάνι κατά τη διάρκεια συμποσίου που διοργανώθηκε στη Μασσαλία τον περασμένο Ιούνιο.

Δεν περνά μήνας που να μην ακούσουμε από χείλη ειδημόνων τον στρατηγικό ρόλο που διαδραματίζει η αστικοποίηση την ώρα που για πρώτη φορά στην ιστορία ο μισός ανθρώπινος πληθυσμός κατοικεί στις πόλεις.

Ως το 2000 όμως επικρατούσε η άποψη ότι η ανάπτυξη των πόλεων είχε προκαλέσει χάος και εθεωρείτο συνώνυμη της εξαθλίωσης, των ασθενειών, της ρύπανσης και της ανεργίας. Αυτό ήταν πράγματι το αποτέλεσμα της μαζικής μετακίνησης αγροτικών πληθυσμών προς τις πόλεις. Οι κάτοικοί τους από 800 εκατ. το 1950 έχουν πολλαπλασιαστεί σε 3 δισ., ενώ τα τελευταία χρόνια οι τράπεζες οικονομικής ανάπτυξης των φτωχότερων κρατών προσπαθούν να αποθαρρύνουν τις μετακινήσεις των πληθυσμών προς τις πόλεις χρηματοδοτώντας την ανάπτυξη της περιφέρειας εις βάρος των πόλεων.

Από τη Λατινική Αμερική ως την Ασία και την Αφρική, το κύμα της αστικοποίησης δημιούργησε προβλήματα καθώς δεν προηγήθηκε κανένας σχεδιασμός για την κατασκευή κατοικιών και υποδομών, όπως δίκτυα υδροδότησης, αποχέτευσης και ηλεκτρισμού. Περισσότεροι από 1 δισ. νέοι κάτοικοι αυτών των πόλεων διαβιούν σε παραγκουπόλεις. Εκτός από τα άδεια ταμεία και τις υπολειτουργούσες δημόσιες υπηρεσίες, καθοριστική για τη διαμόρφωση αυτών των συνθηκών ήταν η μυωπική αντιμετώπιση του προβλήματος από τους παγκόσμιους οργανισμούς ανάπτυξης. Η κυριαρχούσα αντίληψη που υιοθετήθηκε από αυτούς τους οργανισμούς θεωρούσε ότι, αν αφήσουμε εκατομμύρια εσωτερικούς μετανάστες να στοιβάζονται μέσα σε τρώγλες, τότε νομοτελειακά θα επέστρεφαν στην επαρχία. Το πρόβλημα όμως αντί να αμβλυνθεί οξύνθηκε.

Ωστόσο τα τελευταία πια χρόνια οι διεθνείς οργανισμοί θεωρούν την αύξουσα τάση μετακίνησης προς τα αστικά κέντρα μοχλό ανάπτυξης. «Θέλουμε να πείσουμε όλες τις κυβερνήσεις ότι, αν δεν αντιληφθούν τη δυναμική της αστικής ανάπτυξης, τότε οι χώρες τους δεν θα μπορέσουν να αποκομίσουν τα αντίστοιχα οφέλη» υπογραμμίζει η κυρία Τζόσι-Γκάνι. Αυτή η στροφή ενισχύεται και από το διακύβευμα των κλιματικών αλλαγών καθώς θεωρείται ότι οι πόλεις αποτελούν το πιο πρόσφορο έδαφος και τον πιο αποτελεσματικό μοχλό καταπολέμησης της υπερθέρμανσης της ατμόσφαιρας.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, για να καλυφθούν οι υπάρχουσες και μελλοντικές ανάγκες θα πρέπει ως το 2030 να κατασκευάζονται κάθε ώρα 4.000 κατοικίες σε όλον τον κόσμο! Πολλοί πιστεύουν ότι για να ανταποκριθούν οι χώρες στην επιτακτική ανάγκη στέγασης των διογκούμενων αστικών πληθυσμών θα πρέπει να βασιστούν στους ίδιους τους πληθυσμούς και όχι στις χρονοβόρες και δαπανηρές διαδικασίες των διεθνών οργανισμών και των κυβερνητικών σχεδιασμών. Η ανάπτυξη της συλλογικής αποταμίευσης και της «μικροπίστωσης» από δίκτυα και μηχανισμούς μικροχρηματοδότησης που λειτουργούν σε επίπεδο τοπικών κοινοτήτων αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα. Συνεπώς ένα από τα καθοριστικά στοιχεία για την αστικοποίηση του αναπτυσσόμενου κόσμου θα είναι η ικανότητα συνεργασίας των αναπτυξιακών τραπεζών με τις κοινότητες των φτωχών περιοχών που θα πρέπει να λειτουργούν με ενισχυμένη αυτονομία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου