ΛΑΤΙΝΙΚΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ 2015-2016
[Κείμενα 20-29]
Α1. Να μεταφράσετε στο τετράδιό σας τα
παρακάτω αποσπάσματα:
XXIV. Αccipe nunc quid postea Nasica fecerit. Paucis
post diebus cum Ennius ad Nasicam venisset et eum a ianua quaereret, exclamavit
Nasica se domi non esse, etsi domi erat. Tum Ennius indignatus quod Nasica tam
aperte mentiebatur: «Quid?» inquit «Εgo non cognosco vocem tuam?» Visne scire
quid Nasica responderit? «Homo es impudens. Ego cum te quaererem, ancillae tuae
credidi te domi non esse; tu mihi ipsi non credis?» ΟΜΟ 2013
XXV. Tam prope a muris habemus hostem! Itaque cavete
periculum, tutamini patriam. Opibus urbis nolite confidere. Fiduciam, quae
nimia vobis est, deponite. Neminem credideritis patriae consulturum esse, nisi
vos ipsi patriae consulueritis. Mementote rem publicam in extremο discrimine
quondam fuisse! 2014
XXIX. Id exemplum sutōrem quendam incitavit, ut corvum
docēret parem salutatiōnem. Diu operam frustra impendēbat; quotiescumque avis
non respondēbat, sutor dicere solēbat «Oleum et operam perdidi».2015
(μονάδες 40)
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Β1. Να γράψετε τους τύπους που ζητούνται για
καθεμιά από τις παρακάτω λέξεις και συνεκφορές:
i.
quid:
την ονομαστική ενικού του
αρσενικού γένους
ii.
paucis
diebus: την αφαιρετική
ενικού
iii.
ianua:
τη γενική πληθυντικού
iv.
se:
τη δοτική ενικού στο β΄
πρόσωπο
v.
vocem:
την ονομαστική ενικού
vi.
homo:
την αφαιρετική πληθυντικού
vii.
impudens:
τον ίδιο τύπο στον
συγκριτικό βαθμό
viii.
ipsi:
τη γενική ενικού στο ίδιο
γένος
ix.
prope
: τον υπερθετικό βαθμό
x.
opibus
: την ονομαστική
πληθυντικού αριθμού
xi.
nimia
: τον αντίστοιχο τύπο στο
συγκριτικό βαθμό
xii.
neminem
: τη γενική ενικού αριθμού
xiii.
ipsi
: τη δοτική ενικού αριθμού
στο θηλυκό γένος
xiv.
extremo
: τον αντίστοιχο τύπο στο
θετικό βαθμό
xv.
discrimine
: την αιτιατική
πληθυντικού αριθμού
xvi.
parem : την αφαιρετική ενικού αριθμού στο ίδιο
γένος
xvii.
diu : τον συγκριτικό βαθμό
Μονάδες 10
Β2. Να γράψετε τους τύπους που ζητούνται για
καθένα από τους παρακάτω ρηματικούς τύπους:
i.
accipe:
το γ΄ ενικό πρόσωπο του
παρατατικού στην υποτακτική στην ίδια φωνή
ii.
fecerit:
το β΄ ενικό πρόσωπο του
ενεστώτα στην οριστική
iii.
venisset:
το β΄ πληθυντικό πρόσωπο
του παρακειμένου στην οριστική
iv.
quaereret:
το α΄ πληθυντικό πρόσωπο
του υπερσυντελίκου στην υποτακτική στην ίδια φωνή
v.
exclamavit:
το απαρέμφατο του ενεστώτα
στην ίδια φωνή
vi.
mentiebatur:
τον ίδιο τύπο στην
υποτακτική
vii.
cognosco:
το σουπίνο στην αιτιατική
viii.
scire:
το β΄ πληθυντικό πρόσωπο
του παρακειμένου στην υποτακτική
ix.
responderit:
το γ΄ πληθυντικό πρόσωπο
του μέλλοντα στην οριστική στην ίδια φωνή
x.
es:
το β΄ ενικό πρόσωπο του
μέλλοντα στην προστατική
xi.
credidi:
το γ΄ ενικό πρόσωπο του
παρατατικού στην οριστική στην ίδια φωνή
xii.
iudicaretur:
τον ίδιο τύπο στον
ενεστώτα
Μονάδες 6
Β3. Nα γράψετε τους τύπους που ζητούνται για
καθέναν από τους παρακάτω ρηματικούς τύπους:
i.
habemus
: το γ΄ πληθυντικό πρόσωπο
της προστακτικής μέλλοντα στην ίδια φωνή
ii.
cavete
: το σουπίνο και στους δύο
τύπους
iii.
tutamini
: τις μετοχές όλων των
χρόνων στην αιτιατική ενικού του αρσενικού γένους
iv.
nolite
: το β΄ ενικό πρόσωπο της
υποτακτικής παρατατικού
v.
deponite
: το γ΄ ενικό πρόσωπο της
υποτακτικής παρακειμένου στην ίδια φωνή
vi.
docēret : το σουπίνο στην αφαιρετική
vii.
respondēbat : τη δοτική του γερουνδίου
viii.
solēbat : τη γενική πληθυντικού αριθμού της μετοχής
ενεστώτα στο θηλυκό γένος
ix.
perdidi : το α΄ ενικό
πρόσωπο της υποτακτικής ενεστώτα στην ίδια φωνή
Μονάδες 9
Β4. «Id
exemplum sutōrem quendam incitavit» : να μεταφέρετε
τις λέξεις της παραπάνω πρότασης στον άλλον αριθμό.
Μονάδες 5
Γ1. Να γίνει πλήρης συντακτική αναγνώριση των
παρακάτω λέξεων:
diebus, eum, impudens, opibus, vobis,
neminem, patriae (το 1ο του κειμένου), fuisse,
Μονάδες 8
Γ2.«quod Nasica
tam aperte mentiebatur»: να
αναγνωρίσετε το είδος της πρότασης (μονάδα 2), να δηλώσετε τη συντακτική της
λειτουργία (μονάδες 4) και να δικαιολογήσετε τον τρόπο εισαγωγής και εκφοράς της
(μονάδες 2).
Μονάδες 8
Γ3. «Ego non
cognosco vocem tuam?»: να
μετατρέψετε την ενεργητική σύνταξη σε παθητική
Μονάδες 4
Γ4. «Itaque
cavete periculum»: να
επαναδιατυπώσετε την πρόταση, ώστε να εκφράζεται απαγόρευση και με τους δύο
τρόπους.
Μονάδες 5
Γ5. «Id
exemplum sutōrem quendam incitavit, ut corvum docēret parem salutatiōnem»:
να αναδιατυπώσετε την περίοδο αντικαθιστώντας το ρήμα της κύριας πρότασης
incitavit με το ρήμα
incitat. Να
προβείτε στην απαραίτητη αλλαγή (μονάδα 2) και να την αιτιολογήσετε (μονάδες 3).
Μονάδες
5
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Β1.
i.
quis
ii.
pauco die
iii.
ianuarum
iv.
tibi
v.
vox
vi.
hominibus
vii.
impudentior
viii.
ipsius
ix.
proxime
x.
opes
xi.
magis nimia
xii.
nullius
xiii.
ipsi
xiv.
extero
xv.
discrimina
xvi.
pari
xvii.
diutius
Β2.
i.
acciperet
ii.
facis
iii.
venistis
iv.
quaesivissemus
v.
exclamare
vi.
mentiretur
vii.
cognitum
viii.
sciveritis
ix.
respondebunt
x.
esto
xi.
credebat
xii.
iudicetur
Β3.
i.
doctu
ii.
respondendo
iii.
solentium
iv.
perdam
Β4. Ea exempla sutores quosdam incitaverunt (ή incitavere)
Γ1.
diebus: αφαιρετική του ( ποσού ) / μέτρου / διαφοράς στο post
eum:
αντικείμενο στο ρήμα quaereret
impudens:
επιθετικός προσδιορισμός στο homo
opibus
: αφαιρετική του μέσου στο confidere
vobis
: δοτική προσωπική κτητική από το est
neminem
: υποκείμενο στο απαρέμφατο consulturum esse
patriae
: δοτική προσωπική χαριστική από το consulturum esse
fuisse
: ειδικό απαρέμφατο , αντικείμενο στο mementote
Γ2. quod Nasica tam aperte
mentiebatur:
Δευτερεύουσα ουσιαστική αιτιολογική πρόταση. Εισάγεται με τον αιτιολογικό
σύνδεσμο quod. Εκφέρεται με οριστική γιατί δηλώνει αντικειμενική αιτιολογία.
Συγκεκριμένα, η οριστική είναι χρόνου παρατατικού ( mentiebatur ). Συντακτικά,
λειτουργεί ως αντικείμενο στη μετοχή indignatus ( η μετοχή προέρχεται από ρήμα
ψυχικού πάθους).
Γ3. Ego non cognosco
vocem tuam? Μετατροπή: Vox tua a me non cognoscitur?
Γ4. Nolite
cavere periculum!
Ne
caveritis periculum !
Γ5. Id exemplum sutorem quendam incitat, ut corvum doceat parem salutationem. H αλλαγή του ρήματος εξάρτησης από ιστορικό χρόνο (incitavit, παρακείμενος) σε
αρκτικό (incitat,
ενεστώτας), αυτομάτως,με βάση τους κανόνες της ακολουθίας των χρόνων, οδηγεί
στην αλλαγή του χρόνου εκφοράς της βουλητικής πρότασης από υποτακτική
παρατατικού (doceret υποτακτική ενεστώτα (doceat), ώστε η πράξη να
αναφέρεται στο παρόν. Επισημαίνεται ότι στις βουλητικές προτάσεις
παρουσιάζεται ιδιομορφία στην ακολουθία των χρόνων, γιατί η βούληση είναι
ιδωμένη τη στιγμή της εμφάνισής της στο μυαλό του ομιλητή και όχι τη στιγμή της
πιθανής πραγματοποίησής της (συγχρονισμός της κύριας με τη δευτερεύουσα
πρόταση). Επίσης, οι συγκεκριμένες προτάσεις εκφέρονται μόνο με υποτακτική, γιατί
το περιεχόμενό τους είναι απλώς επιθυμητό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου