25.11.10


ΕΚΦΡΑΣΗ-ΕΚΘΕΣΗ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ

ΠΟΛΕΜΟΣ ή ΕΙΡΗΝΗ
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου, 17-07-08

Πόλεμος ή Ειρήνη; Για πολλοστή φορά την τελευταία πενταετία το ζήτημα ενός νέου πολέμου, πολύ ευρύτερου, παγκόσμιου στις συνέπειές του, αν όχι στο πεδίο της διεξαγωγής του, τίθεται εκ των πραγμάτων, με την κορύφωση των, ανοιχτών ή συγκαλυμμένων, λεκτικών ή εμπράκτων, απειλών Ισραήλ-ΗΠΑ κατά Ιράν.

Ο κίνδυνος μείζονος οικονομικής κρίσης απέτρεψε ίσως μέχρι τώρα την εκδήλωση μιας πολεμικής κλιμάκωσης. Εντούτοις, ακριβώς μια τέτοια προοπτική, που έχει γίνει τώρα πιθανότερη για καθαρά οικονομικούς λόγους, μπορεί ίσως και να επιταχύνει την εκδήλωση ενός πολέμου, που θα έχει το «προσόν» να περισπάσει αποφασιστικά την παγκόσμια, ιδίως δυτική κοινή γνώμη από τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματά της, ρίχνοντάς την στη δίνη μιας «άτυπα», «ιδιότυπα» παγκόσμιας σύρραξης και των ολοκληρωτικών, αστυνομικών και άλλων μέτρων που θα συνοδεύσουν αναπόφευκτα έναν αληθινό, πλήρη «πόλεμο πολιτισμών».

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν θέλουν να πιστέψουν στην πιθανότητα πολέμου με το Ιράν, γιατί τους φαίνεται παράλογος. Δυστυχώς όμως, αν οι πόλεμοι γίνονταν «λογικά», δεν θα είχε γίνει ποτέ κανένας, δεν θα έφταναν οι Αθηναίοι στη Σικελία, θα άκουγε ο Μεγαλέξαντρος τους στρατηγούς του, δεν θα επιτίθεντο στη Ρωσία ο Ναπολέων και ο Χίτλερ, δεν θα έφταναν οι ‘Ελληνες στον Σαγγάριο και δεν θα ήταν οι Αμερικανοί στο Ιράκ Αφγανιστάν και Λίβανο, σε συνδυασμό με την παρουσία των «τελευταίων γκωλικών» Ζακ Σιράκ και Ντομινίκ ντε Βιλπέν στα Ηλύσια Πεδία.

Τα αποτελέσματα ενός νέου πολέμου στη Μέση Ανατολή θα είναι καταστροφικά. Ο Ελ Μπαραντέι προειδοποιεί ότι όλη η περιοχή θα γίνει μια «μπάλα φωτιάς». Ο κίνδυνος μιας μείζονος παγκόσμιας καταστροφής έχει κινητοποιήσει ένα τμήμα του ίδιου του αμερικανικού κατεστημένου, περιλαμβανομένης της ηγεσίας του Πενταγώνου (ο ναύαρχος Φάλλον, διοικητής της κεντρικής διοίκησης παραιτήθηκε, διαφωνώντας με την πολεμική προοπτική) ενώ ο Υπουργός Άμυνας και ο αρχηγός του Μικτού Επιτελείου επέκριναν δημόσια την πολεμική επιλογή, χωρίς όμως και να την αποποιούνται. Οι δεκαέξι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, σε μια άνευ προηγουμένου κίνηση, συνέταξαν μια έκθεση που διαψεύδει άμεσα τον Πρόεδρο και προϊστάμενό τους, υποστηρίζοντας ότι το Ιράν δεν διαθέτει, εδώ και χρόνια, πρόγραμμα κατασκευής πυρηνικών όπλων. Αν όμως μια τέτοια σύγκρουση έχει ξεσπάσει στον ίδιο τον πυρήνα της αμερικανικής εξουσίας, σημαίνει ότι το πολεμικό σχέδιο εξετάζεται σοβαρά από την ηγεσία της χώρας και από το Ισραήλ.

Αλλά ας υποθέσουμε προς στιγμήν ότι πρόκειται περί ψυχολογικού πολέμου, έστω κι αν όλοι οι αντικειμενικοί δείκτες (συσσώρευση και διάταξη στρατιωτικών δυνάμεων, οικονομικά και προπαγανδιστικά μέτρα) αντιστοιχούν σε προετοιμασία πολέμου. Τι θα συμβεί αν οι απειλές δεν οδηγήσουν σε υποχώρηση την Τεχεράνη; Θα αποδεχθεί το Ισραήλ και οι ΗΠΑ μια κατακόρυφη πτώση κύρους και αξιοπιστίας που θα ακολουθήσει; Οι απειλές δεν τρομοκρατούν μόνο τον αντίπαλο και τους τρίτους – δεσμεύουν και αυτόν που τις εκτοξεύει.

 ‘Ολη η ιστορική εμπειρία που διαθέτουμε πείθει ότι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν ήταν ποτέ μέχρι τώρα επαρκείς για να συντρίψουν μια χώρα. Η συντριβή του Ιράν απαιτεί πιθανώς τη χρήση πυρηνικών όπλων, που μπορεί να ονομάζονται μικρά, τακτικά, περιορισμένα, αλλά δεν παύουν να είναι πυρηνικά. Η πρώτη χρήση πυρηνικών μετά τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι θα αφήσει έναν κόσμο που δεν θα μοιάζει σε τίποτα με αυτόν που σήμερα γνωρίζουμε. Είναι αδύνατο να κάνει κανείς οποιαδήποτε σοβαρή πρόβλεψη για τον «νικητή» ή τις συνέπειες, οικολογικές, οικονομικές και πολιτικές. Η τρομοκρατία θα γενικευθεί και η απάντηση θα πάρει τη μορφή καθαρά ολοκληρωτικών μεθόδων.

Ελπίζει κανείς ότι ο Θεός και η Λογική θα βάλουν το χέρι τους. Αλλά συν Αθηνά και χείρα κίνει. Που είναι οι πολιτικές ηγεσίες της Ευρώπης, της Ρωσίας, της Κίνας, τι ακριβώς κάνουν οι περιφερόμενοι 27 «ηγέτες» και Υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ; Ακόμα και η Greenpeace που έδωσε τη διέξοδο, με την πρόταση μιας αποπυρηνικοποιημένης Μέσης Ανατολής, δεν τολμάει καλά καλά να επαναλάβει τη δική της πρόταση. Δίκην Πόντιου Πιλάτου, περιμένουν να δουν αν
θα επικρατήσει η CIA ή ο Τσένει! Ακόμα κι αν αποφύγουμε τον πόλεμο, οι Ευρωπαίοι θα έχουμε αποδείξει την ανυπαρξία μας.
www.Greek American News Agency.gr
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ
1. Να συντάξετε την περίληψη του κειμένου σε 120-150 λέξεις.
2. Να βρείτε τον τρόπο και τα μέσα πειθούς της τρίτης παραγράφου .
3. «Οι απειλές δεν τρομοκρατούν μόνο τον αντίπαλο και τους τρίτους δεσμεύουν και αυτόν που τις εκτοξεύει». Να αναπτύξετε τη θέση του συγγραφέα σε μια παράγραφο 80-100 λέξεων.
4. Να γράψετε από μια συνώνυμη λέξη για τα ακόλουθα: επιταχύνει, παγκόσμια, πιθανότητα, εμπόδισε, τμήμα
5. Οι Ρωμαίοι εφάρμοζαν το ρητό «si vis pacem, para bellum» (= αν θέλεις ειρήνη, παρασκεύαζε πόλεμο) στην προσπάθειά τους να εδραιώσουν την ειρήνη. Πιστεύετε πως σήμερα ακολουθείται η ίδια πολιτική; Ποιος, κατά τη γνώμη σας, είναι ο ασφαλέστερος τρόπος εξασφάλισης της ειρήνης; Να αναπτύξετε τις απόψεις σας σ’ ένα αποδεικτικό δοκίμιο 500- 600 λέξεων.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου