ΑΠΑΡΕΜΦΑΤΟ

1. Να βρεθεί ο συντακτικός ρόλος των απαρεμφάτων (έναρθρων ή άναρθρων).

• Ὁ χρόνος βραχύς ἐστι ἀξίως διηγήσασθαι.

• Ἐντεῡθεν ἐπειρῶντο εἰσβάλλειν εἰς την Κιλικίαν.

• Ἀρχίδαμος ἔμελλεν δῃῴσειν την γῆν.

• Οὐκ ἄν εἶχον μείζω τούτων παθεῑν.

• Οἱ στρατιῶται ἢρξαντο τοῡ λαμβανειν τα ἐπιτήδεια.

• Το σιγᾶν κρεῑττον ἐστι τοῡ λαλεῑν.

• Τοῡτ’ ἐστι το ζῆν, μη σεαυτῷ ζῆν μόνῳ.

• Προεῑπον αὐτοῑς μη ναυμαχεῑν Κορινθίοις.

• Βουλόμεθα τοῑς πατρίοις νόμοις χρῆσθαι.

• Βοιωτοί νῡν ἀπειλοῡσι ἐμβάλειν εἰς την Ἀττικήν.











ΑΠΡΟΣΩΠΕΣ ΕΚΦΡΑΣΕΙΣ

1. Να βρεθεί το υποκείμενο των απροσώπων ρημάτων ή εκφράσεων και η δοτική προσωπική (όπου υπάρχει).

• Χρη τους εὐγενεῑς γενναίως φέρειν.

• Πειθαρχεῑν δεῑ θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις.

• Νομίζεται τοῡτον ἐκ θεῶν γεγονέναι.

• Ἒξεστιν υμῑν πιστά λαβεῑν.

• Ἒξεστι Κλαζομενίοις ασχημονεῑν.

• Δίκαιον ἐστιν τοῑς Ἒλλησιν μη δουλεύειν τοῑς βαρβάροις.

• Τοῑς νέοις ἀγαθόν ἐστίν το σιγᾶν.


















ΟΝΟΜΑΤΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

1. Να αναγνωριστούν οι ονοματικές προτάσεις και να γραφεί η συντακτική τους θέση.

• Δῆλον ἦν ὅτι βασιλεύς ἐγγύς ἦν.

• Τοῡτο σκεψώμεθα εἰ ἀληθῆ λέγεις.

• Ἐφοβεῑτο μη τα ἔσχατα πάθῃ.

• Ὡς μεν ἀληθῆ λέγω μεμαρτύρηται.

• Ἀκούοντες ταῡτα οἱ Ἀθηναῑοι ἠπόρουν ὅ,τι χρη ποιεῑν.

• Οὐκ οἶδα ὅπως χρη ποιεῑν.

• Ἦκε τις ἀγγέλλων ὅτι Ἐλάτεια κατείληπται.

• Κίνδυνος ἐστι μη γένωνται μετά τῶν πολεμίων.
















ΟΜΟΙΟΠΤΩΤΟΙ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΙ

1. Να βρεθούν οι ομοιόπτωτοι προσδιορισμοί.

• Ἐνταῡθα ἂριστοι πολῑται οἱκοῡσιν.

• Ὁ κοινός ἱατρός θεραπεύσει σε χρόνος.

• Ἀριστογείτων, ὁ ἐμός κατήγορος, πλεῑστα ἐψεύσατο.

• Ψυχῆς γαρ ἀμαθῆς πατρίς ὁ ξύμπας κόσμος.

• Ἡ πρᾶξις αὕτή ἐν ἀγορᾷ μέσῃ ἐγένετο.

• Περί χρημάτων ὁμιλεῑς, ἀβεβαίου πράγματος.

• Οὗτος ἐστι Πρωταγόρας ὁ σοφιστης.

• Ὁ βαθύς πλοῡτος ζηλωτός ἐστι.


2. Να διακρίνεις το κατηγορούμενο από τον κατηγορηματικό προσδιορισμό.

• Ἀγαμέμνων καλεῑται βασιλεῡς λαῶν.

• Την πόλιν κατέλιπον μεγίστην.

• Ἐπορεύοντο ταχεῑ τῷ βήματι.

• Ὁ ἐχθρός χαλεπῶς φίλος γίγνεται.

• Ξενοφῶν ᾑρέθη στρατηγός.