30.3.10


ΑΡΧΑΙΑ-ΑΓΝΩΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ


1.    Νομίσατε τοίνυν  σέβημα οδέν  λαττον εναι τν μηδέν δικηκότων σεβεν καταγνναι τούς σεβηκότας μή τιμωρεσθαι.

2.    Ε μέν, νδρες, ν τέρω τ πράγματι ο παριόντες μή τήν ατήν γνώμην χοντες πάντες φαίνοντο, οδέν ν θαυμαστόν νόμιζον.

3.    στ ο δε μς κ τν λόγων το κατηγοροντος τούς νόμους μαθεν ε καλς χουσιν μή, λλ κ  τν νόμων τούς τούτων λόγους ε ρθς μς νομίμως τέ διδάσκουσιν  ο.

4.    Τοσούτων τοίνυν μν παρχόντων οτοι, καί συγγενες ντες καί οδέν δίκαιον επεν χοντες, οκ ασχύνονται καταστήσαντες μς ες γνα περί τούτων.

5.    Εγ μέν γάρ ο τοθ γομαι μέγιστον εναι τ παρόντων κακν, τι δίκως κινδυνεω.

6.    Την μέν ον τούτων αναισχυντίαν καί την ασχροκέρδειαν τι μλλον γνώσεσθε, πειδάν πάντων κούσητε. θεν δ ομαι τάχιστ ν μς μαθεν περί ν μφισβητομεν, ντεθεν ρξομαι διδάσκειν.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

  1. νομίσατε = να θεωρήσετε, να είστε βέβαιοι, τοίνυν = λοιπόν, σέβημα = ασέβεια, οδέν = (επίρρ.) καθόλου, λαττον = λιγότερο, δικέω- = διαπράττω αδικία, σεβέω- = είμαι ασεβής, καταγιγνώσκω τινός = καταδικάζω κάποιον.

  1. ν τέρω τ πράγματι = σε κάποια άλλη υπόθεση, ο παριόντες = οι ρήτορες, θαυμαστός = παράδοξος, παράξενος


  1. ο καλς κείμενοι νόμοι = οι σωστοί νόμοι, τά μη καλς χοντα = αυτά που δεν είναι ορθά, διδάσκω τινά τι = διδάσκω, εξηγώ σε κάποιον κάτι.

  1. χω + τελικό απαρέμφατο = μπορώ να, ασχύνομαι = ντρέπομαι, οκ ασχύνονται καταστήσαντες μς ες γνα = δε ντρέπονται που μας ανάγκασαν σε δικαστικό αγώνα.


  1. γέομαι-ομαι + ειδ. απαρέμφατο = νομίζω, θεωρώ ότι… .

  1. ναισχυντία = αδιαντροπιά, γιγνώσκω = γνωρίζω, ξέρω, αντιλαμβάνομαι, μφισβητέω- = διαφωνώ, φιλονικώ, (δικαστ. όρος = έχω διεκδικήσεις, αξιώσεις, ντεθεν = από εκεί.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου